2011.03.23,

Տեսակետ

Իվան Զասուրսկի. «Այսօրվա գլխավոր մեդիա միտումը սոցիալական ցանցերին ինտեգրվելն է»

author_posts/anna-barseghyan
Աննա Բարսեղյան
twiterfacebook

Լրագրող

Իվան Զասուրսկին Մոսկվայի պետական համալսարանի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետի «Նոր մեդիա եւ հաղորդակցության տեսությունների» ամբիոնի վարիչ է, հայտնի լրագրող, բանասիրական գիտությունների թեկնածու, մի քանի գրքերի հեղինակ, հետազոտող, փորձագետ: Նա նաեւ «Частный корреспондент» ինտերնենտային հրատարակության հիմնադիրն ու գլխավոր խմբագիրն է:

Իվան, Դուք 1998 թվականից դասավանդում եք ՄՊՀ-ի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետում. այս տարիների ընթացքում ինչպե՞ս են փոխակերպվել ուսանողները եւ լրագրողները նոր թվային միջավայրում:

Այսօր բոլոր ուսանողները բոլոր դասախոսների մասին ամեն ինչ գիտեն: Եւ գիտեն, թե ինչ կարելի է սպասել յուրաքանչյուր դասախոսից: Եթե նրանց դուր է գալիս դասախոսություններդ, մեկնաբանություններ են անում դրանց:

Տարիներ առաջ երբ սկսեցինք «Մուլտիմեդիա ժուռնալիստ» ծրագիրը մեզ մոտ սովորող բոլոր ուսանողներին սովորեցնում էինք ոչ միայն տեքստ գրել, այլեւ վիդեո նկարել, մոնտաժել, աուդիո ձայնագրություն անել եւ մոնտաժել, լուսանկարել: Մի մեծ խնդիր կա. երբ լրագրող ես պատրաստում մեդիայի միայն մի տեսակի համար, հետո ստացվում է, որ այդ մարդը պատրաստված չէ,  եւ նա գործազուրկ է մնում: Կարծում եմ՝ թերթի լրագրող այլեւս պետք չէ պատրաստել. նրանք շատ են: Գրել իմացող ցանկացած մեկը կարող է թերթի լրագրող լինել: Դա շատ դեպրեսիվ հատված է՝ ցածր աշխատավարձերով. պետք չէ մարդկանց այնտեղ մղել:

Նոր մեդիան ավելի շատ է նոր մասնագետներ օգտագործում: Եթե Դոմոդեդովոյում տեռակտ է, մարդը հեռախոսով եկել է, նկարահանել է, գրել է, վիդեոն կցել ինտերնետով ուղարկել է, նա արդեն հերոս է: Կարեւորն  արագությունն է: Իսկ եթե նա սկսի քայլել, միաժամանակ ասել՝ «Հե՜յ, ե՞րբ է լուսանկարիչը գալու, ե՞րբ է վիդեոն լինելու», հրատարակչությունը միանգամից կպարտվի: Այսօր ամենակարեւորը մուլտիմեդիա ժուռնալիստ պատրաստելն է՝ ժուռնալիստ, որը կարող է աշխատել մեդիայի ցանկացած տեսակով:

Ձեր կարծիքով՝ որո՞նք են այսօրվա  մեդիա միտումները:

Գլխավոր միտումը սոցիալական ցանցերին ինտեգրվելն է: Սոցիալական ցանցերին ինտեգրվելիս մեդիան իր համար նոր լսարան է բացահայտում, բացահայտում է, որ այդ լսարանն ունի իր սեփական նախապատվություններն ու մեկնաբանությունները, եւ հենց լսարանը կարող է պատմություններ գրել:

Առաջ մենք նվագախմբի նման էինք`այստեղ նստում է ջութակահարը, այստեղ՝ դիրիժորը,  այստեղ սա, այնտեղ՝ նա, եւ բոլորը սկսում են ինչ-որ բան նվագել: Իսկ հիմա  դիջեյի նման ենք. սկավառակ կա, դրեցինք, հետո մյուսը դրեցինք. երբեմն էլ մարդիկ են ուղարկում սկավառակները:

Մենք այսօր ավելի շուտ մեդիա մոդերատոր ենք, ինչը բավական դժվար է, որովհետեւ սա լրիվ այլ հմտություններ է պահանջում: Առաջ մենք մեզանից էինք հյուսում սարդոստայնը՝ պեղում, մտածում, գրեցում: Իսկ հիմա մենք նոր մեդիան ընկալում ենք որպես աղբյուր: Բլոգերը գրեցին այս մասին, կարելի է հղում անել, մյուսը գրեց, մարդիկ այստեղ այս ասացին, բայց միեւնույն ժամանակ կարեւոր է օգտագործել ավանդական աղբյուրները: Այսինքն՝  նոր մեդիայում լրագրողը նոր դեր ունի, մի կողմից՝ մոդերատորի, մյուս կողմից՝ փաստեր ստուգողի (fact checker), քանի որ մարդիկ փաստերը ստուգելու ժամանակ չունեն: Լրագրողներից բացի էլ ո՞վ կգնա կիմանա ճիշտ է դա, թե ոչ: Մարդիկ ինչ ասես կարող են գրել, բայց մեկը պետք է գնա եւ ճշտի:

«Частный корреспондент»-ի մասին խոսելիս նշեցիք, որ այն գովազդում եք առանց գումար ծախսելու: Ինչպե՞ս կարելի է անվճար եւ արդյունավետորեն առաջ տանել կայքը:

Հրատարակվեք Creative Commons ռեժիմում, որպեսզի Ձեզ կարողանա ցիտել Վիքիփեդիան: Ինքներդ ձեզ ցիտեք Վիքիփեդիայում: Այնտեղ հոդվածներ ավելացրեք. որտեղ փաստ չկա, հղում դրեք ձեր հրատարակության վրա:

Բայց դուք անպայման պետք է Creative Commons արտոնագիր ունենաք, հակառակ դեպքում նրանք այդ ամենը կհեռացնեն: Այսինքն՝ Ձեզ պետք է հղում տան ավելի հեղինակային ռեսուրսներ, քան դուք ինքներդ եք: Դա ձեզ կբարձրացի որոնման մեջ: Իսկ բլոգերում ձեզ ցիտելը թրաֆիք կբերի ձեր կայք:

Պատրաստվում եք 7000 ռուբլի արժողությամբ պատվերով նյութեր գրել: Որքանո՞վ է դա իրատեսական եւ էթիկապես ճիշտ:

Բացարձակ իրատեսական է:  Դուք կարող եք վճարել 7000 ռուբլի, եւ մեր լրագրողը կգնա, Ձեր ուզած թեմայով հոդված կգրի: Բայց ես չեմ կարող ասել, թե նա ինչ կգրի: Ես չեմ կարող խոստանալ, որ մենք կգրենք հենց այն, ինչ Դուք եք ուզում, որովհետեւ դա անհնար է: Դրա համար էլ նյութի արժեքը ոչ թե 27.000 կամ 157.000 ռուբլի է, այլ 7000:

Տեսե՛ք, ես այսպես թե այնպես գրում եմ մարդկանց համար, ծառայում եմ մարդկանց: Եթե ես, միեւնույն է, կախված եմ նրանցից, ես ապրում եմ միայն նրանց շնորհիվ, որովհետեւ նրանց դուր է գալիս այն, ինչ  գրում եմ, եւ նրանք տարածում են դա բլոգերում, ինչու՞ նրանք չեն կարող ասել, թե ինչ գրեմ: Ես պարզապես ուզում եմ վերափոխել մեդիա օգտագործողների եւ մեդիայի հարաբերությունները:

Հարցազրույցը վարեց Աննա Բարսեղյանը

 


Մեկնաբանել

Media.am-ի ընթերցողների մեկնաբանությունները հրապարակվում են մոդերացիայից հետո: Կոչ ենք անում մեր ընթերցողներին անանուն մեկնաբանություններ չթողնել: Միշտ հաճելի է իմանալ, թե ում հետ ես խոսում:

Media.am-ը չի հրապարակի զրպարտություն, վիրավորանք, սպառնալիք, ատելություն, կանխակալ վերաբերմունք, անպարկեշտ բառեր եւ արտահայտություններ պարունակող մեկնաբանությունները կամ անընդունելի համարվող այլ բովանդակություն:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *